Gevoelens van de neus
© | gepubliceerd 20 september 2009 in: zelfonderzoek
Sinds een jaar of 12 geleden ben ik me bewust van problemen met mijn neus, zoals een dichtzittende neus en neuspoliepen. Tijdens perioden van griep en verkoudheid ging mijn neus 's nachts soms compleet dichtzitten, zodat ik er met geen mogelijkheid lucht meer doorheen kreeg. Voor neuspoliepen ben ik 2 maal chirurchisch behandeld. Uit onderzoek is gebleken dat dit niet een specifieke allergie betreft.
Al snel nadat ik door het volgen van de Diamond Approach en het zelfonderzoek inzicht in mijn onbewuste had verkregen, kreeg ik het vermoeden dat de neusproblemen te maken konden hebben met onderdrukte gevoelens die met de neus te maken hebben. Als ik met mijn aandacht bij mijn neus bleef, kwamen gevoelens van weerzin en walging op. Ik had het vermoeden dat deze onderdrukte gevoelens een verhoogde irriteerbaarheid van mijn neusslijmvlies bewerkstelligden, waardoor het slijmvlies opzet of neuspoliepen vormt. (Neuspoliepen zijn naar mijn idee net zoiets als blaren.)
Huisarts en KNO-artsen wilden dat ik een neusspray of neusdruppels met cortico-steroïden (Flixonase) gebruikte. Van de neusdruppels kreeg ik echter neusbloedingen. Zowiezo had ik een aversie tegen het gebruik van kunstmatige hormonen. De KNO-artsen wilden zelfs dat ik die de rest van mijn leven dagelijks zou gebruiken (de huisarts was er voorstander van de medicijnen alleen te gebruiken als ik het idee had dat ik minder lucht kreeg).
Een van de KNO-artsen waar ik mee te maken had raadde me aan mijn neus schoon te maken door er zout water, dat ik in de kom van mijn hand moest houden, doorheen te zuigen. Op zoek naar een betere methode vond ik de Nasaline spuit, die ik sindsdien ben blijven gebruiken. (Ik gebruik een afgestreken theelepel zout zonder jodide per 200 ml kraanwater, dat ik met de magnetron 30 seconden verwarm met 750 W.)
In de loop van mijn ontwikkeling ben ik steeds beter bewust geworden van gevoelens die uit het onbewuste omhoogkomen. Het compleet bewust worden van een onbewuste visie op een situatie, met alle gevoelens die daarbij horen, heeft tot gevolg dat deze oplost, en geen invloed meer heeft op hoe je bent.
Zo ging ik gistermiddag weer eens onderzoeken wat voor gevoelens er opkwamen als ik me op mijn neus concentreerde. Al snel kwamen er allerlei gevoelens van weerzin en walging op, waar ik dit keer met gemak doorheen kon voelen tot ze oplosten. Na het oplossen van de gevoelens resulteerde een staat van openheid naar wat er gebeurd, die licht en prettig aanvoelde. (Overigens kwamen daarna uit mijn onbewuste gevoelens van wantrouwen omhoog, die ik ook probleemloos kon verwerken, maar die in dit verband minder interessant zijn.)
Toen ik vanmorgen mijn neus met de Nasaline spuit schoonmaakte, merkte ik dat het zoute water in mijn neus veel zachter als vroeger aanvoelde. Ik zie dit als een bevestiging dat de onderdrukte gevoelens van walging en weerzin wel degelijk een fysieke invloed op de binnenkant van mijn neus hebben gehad. Mijn neusslijmvlies lijkt minder irriteerbaar te zijn.
Overigens gebruik ik al een tijdje geen cortico-steroïden meer. Het lijkt er op dat mijn neus gewoon openblijft door hem alleen met zout water schoon te spoelen. Ik kan er dus niet echt achterkomen of de neusproblemen door het doorvoelen van de onderdrukte gevoelens daadwerkelijk overgegaan zijn, want ik had er al minder last van. En door mijn eerdere ontwikkeling kan ik al diverse gevoelens doorgewerkt hebben die ook invloed op de irriteerbaarheid van mijn neus hadden.