De psychologie van lage rugpijn (2)

Zo'n 8 jaar geleden schreef ik hier over psychologische aspecten van lage rugpijn en hoe ik de rugpijn verminderde door gevoelens ervan te verwerken. Ik dacht toen dat ik voldoende erover uitgevonden had om verder geen last meer van rugpijn te hebben. Helaas bleek dat niet zo te zijn. Ik heb het nog verschillende keren gehad. Telkens weer minder erg, gelukkig. Daarbij vond ik telkens weer meer gevoelens die het veroorzaken, en die ik kon verwerken.

Behalve dat spierspanning in het algemeen veel invloed heeft, is het ook de achterwaartse kanteling van het bekken, zoals ik eerder schreef, die bepalend is. Die kanteling geeft een S-vorm aan de ruggegraat, die, naarmate die geprononceerder is, eerder rugpijn geeft. Er bleken meer gevoelens van invloed hierop dan ik eerder gevonden had. Al die ik gevonden heb, hebben op de een of andere manier te maken met vertrouwen in stabiliteit van je lichaam op de grond.

Lichaamsbalans

Wat mij vooral verraste, was dat gevoelens van lichamelijke (on)balans een duidelijke invloed op de S-vorm van mijn ruggegraat hebben. Die verrassing kwam ook doordat ik me er zelden van bewust was hoe vaak ik niet helemaal in balans ben. Het zijn subtiele gevoelens bij het staan, lopen en trappen op- en afgaan. Of bij het voorover buigen om iets van de grond op te pakken, of bijvoorbeeld je fiets op slot te zetten. Deze kwamen vooral uit de tijd dat ik leerde staan en lopen.

Jaren geleden heb ik, vanwege mijn rugpijn en de S-vorm van mijn ruggegraat, Ceasar-therapie gedaan. Daarbij werd met lichamelijke oefeningen geprobeerd mij zover te krijgen een rechtere lichaamshouding aan te nemen. Dat werkte, maar slechts deels, omdat de onderliggende gevoelens niet aangepakt werden. Wat ik er leerde, is dat als je lichaamshouding rechter wordt, je last van je nek kunt krijgen. Om je hoofd schuin omlaag te hebben om naar beneden te kijken, moet je nek aan de achterkant namelijk meer uitrekken. Ook met achterom kijken is dat zo. Diezelfde pijn in mijn nek kreeg ik nu weer, teken dat het rechter worden van mijn houding vrij aanzienlijk was.

Er zijn balansgevoelens per lichaamshelft en voor het lichaam als geheel. Als je loopt of de trap opgaat, is er bijvoorbeeld telkens een wisselende balans op de linker- en rechtervoet. Als je zit, is er een gevoel over hoe gebalanceerd je hele lichaam is. Deze gevoelens kunnen verwerkt worden, door erop te focussen.

Ik merk dat als mijn lichaam niet in balans is, mijn bekken meer naar achteren kantelt. Dat voelt als een ontbreken van vertrouwen in de relatie van mijn lichaam tot de grond. Door het verwerken van dergelijke gevoelens voel ik dat de S-vorm in mijn ruggegraat rechter wordt en mijn bekken meer in het verlengde van mijn rug en benen voelt.

Vertrouwen in de ondergrond

Als de grond onder je voeten niet stevig aanvoelt, bijvoorbeeld omdat deze blijkt te verschuiven als je je voet ergens neerzet, dan ben je geneigd je van die plek terug te trekken. Dat heeft zijn weerslag op de vorm van de ruggegraat.

Vertrouwen in de plek waar je bent

Dit gevoel lijkt op het vorige, alleen is het voor het hele lichaam, in plaats van per lichaamshelft, en heeft het meer te maken met de situatie als met de kwaliteit van de ondergrond. Dit is bijvoorbeeld het geval als er op de plek waar je bent iets bedreigends gebeurd, je er bijvoorbeeld wordt aangevallen door mens of dier.

Soepelheid van de spieren

De mate waarin je spierpijn krijgt hangt af van hoe soepel je spieren zijn. Nu kun je je spieren vast soepeler maken met lichamelijke oefeningen, maar het is ook mogelijk dat te bewerkstelligen door het verwerken van gevoelens. Zoals ik eerder al schreef, gaat het om een gevoel van droogte in je lichaam. Spieren die niet soepel zijn en gevoelig zijn voor spierpijn, voelen droog aan. Zoals alles wat je kunt voelen, kun je ook gevoelens van lichamelijke droogte verwerken. Pijn in de onderrug zal er niet door weggaan, maar kan wel minder worden.

Vorm van de ruggegraat

Gevoelens van hoe de segmenten van de ruggegraat met elkaar verbonden zijn kunnen ook verwerkt worden. Het gaat dan om bijvoorbeeld het bekkengedeelte, de onder- en bovenrug, de nek. Het kan voelen alsof die niet helemaal goed met elkaar verbonden zijn en verschillende dingen doen. Daardoor voelt het alsof het lichaam niet als één geheel een bepaalde houding aanneemt. Als het lukt dergelijke gevoelens volledig te verwerken, ontstaat er een gevoel van verbinding, een soort stroom, die door de ruggegraat gaat. Met die stroom wordt de het torso ook flexibeler, makkelijker te bewegen.

0 reactie(s)

Meer artikelen

< Rode Essentie in de Diamond Approach – Stilhouden en zitmeditatie >

Onder het bewuste