Onderwerp "zelfrealisatie"
Begeleiding via Skype
In aanvulling op de oefeningen voor het verwerken van gevoelens die ik op mijn Eclectic Energies website heb, bied ik nu ook begeleiding bij die oefeningen aan. Je kunt die begeleiding via Skype krijgen (of eventueel via een andere video-chat app). De oefeningen lijken op Mindfulness meditatie, maar zijn wat meer gericht op het verwerken van gevoelens dan op het ontwikkelen van een algemeen gewaarzijn.
Op de pagina's waar die oefeningen beschreven staan, vind je onderaan links om de begeleiding te vragen. (Ik schreef eerder over deze oefeningen op Onder het Bewuste, hier).
Wie wat rondgekeken heeft op dit blog, weet dat ik al wat langer bezig ben met het verwerken van gevoelens. In eerste instantie bij de Ridhwan School, waar ik 11+ jaar bij geweest ben, sinds 2006. Daarna ben ik zelf manieren gaan ontdekken en ontwikkelen om dit op een effectievere manier te doen. Ik ben druk bezig om daarover te schrijven en wil daar, als een en ander daadwerkelijk gepubliceerd is, meer over vertellen.
Oefeningen om je gevoelens te verwerken
Op een andere website die ik heb, namelijk Eclectic Energies, heb ik een sectie staan over de psyche en het onbewuste. Die sectie heb ik nu uitgebreid met een set van 6 oefeningen, die helpen om te leren je gevoelens te verwerken.
Deze oefeningen heb ik ontwikkeld aan de hand van hoe ik zelf, terwijl ik bij de Ridhwanschool was, mijn gevoelens ben gaan verwerken. Verschillende dingen deed ik enigszins anders als daar onderwezen werd, over het algemeen omdat dat effectiever leek te zijn.
Objectrelaties
Zo leerde ik bij de Ridhwan om objectrelaties te verwerken in een setting met 2 stoelen. De ene stoel representeert je eigen positie, de andere stoel die van de ander. Om je gevoelens over een relatie met iemand te verwerken ga je om en om in beide stoelen zitten, en voel je je eigen situatie en die van de ander. Nadat ik het zo geleerd had, ben ik dat thuis ook zo gaan doen. In eerste instantie daadwerkelijk met 2 stoelen, maar op een gegeven moment liet ik de stoelen gewoon weg en deed ik de oefening staand, waarbij ik van positie wisselde. Ik heb dat zo honderden keren gedaan.
Tot ik me realiseerde dat dit niet werkelijk de situatie representeert die je wilt verwerken en dat het verwerken dus zo niet per sé hoeft. In de oorspronkelijke situatie ben je natuurlijk alleen in die eigen positie en heb je daar een beeld van de ander. Je kijkt dan naar de ander en daarmee voel je het beeld dat je van de ander hebt, tegelijk met je reactie daarop. En zo kun je ook gevoelens van object-relaties verwerken. Je kijkt naar de lege ruimte voor je, alsof de ander daar is. Zo voel je de noodzakelijke gevoelens.
En zo beschrijf ik de oefening ook, met nog een aantal aanvullingen.
Oefening afbeeldingen beschrijven
Meer een beginnersoefening is die waarbij je de emoties beschrijft die mensen op foto's laten zien. Op de webpagina wordt een emotionele foto getoond en een veld om te beschrijven wat je ziet. Met een knop kun je naar de volgende foto gaan.
In therapie-situaties en ook in de Ridhwanschool wordt het verwerken van gevoelens gedaan waarbij iemand de ondervonden gevoelens verbaal beschrijft. Ik denk dat het, zeker in het begin, goed is om op die verbale manier de focus op voelen, zonder te doen, te ontwikkelen. Om de stap nog wat kleiner te maken om dit te leren, kan iemand ook best gevoelens beschrijven die op foto's te zien zijn, zoals mensen die laten zien met gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal.
Ik denk dat een van de voordelen die ik zelf had, toen ik met het verwerken van gevoelens begon bij de Ridhwanschool, was dat ik in de tijd dat ik op een kunstacademie zat geleerd had om te analyseren en beschrijven wat ik op foto's en kunstwerken zag. Ik was al gewend om gevoelens op zichzelf te ervaren, zonder dat die deel zijn van iets wat je doet of denkt te zijn.
Lichamelijke gezondheid door verwerken van gevoelens
Begin dit jaar kreeg ik griep met direct daarna een verkoudheid. Omdat ik al vele jaren het idee heb dat lichamelijke gezondheid door het verwerken van gevoelens te verbeteren zou moeten zijn, ben ik toen gaan proberen mijn vatbaarheid voor luchtweginfecties te verminderen. Een paar weken na die griep begon de Corona-pandemie om zich heen te grijpen in Nederland, wat voor mij nog een extra motivatie was.
Ik ben hier nu zo'n driekwart jaar dagelijks mee bezig geweest en heb inderdaad het idee dat mijn lichamelijke gezondheid duidelijk merkbaar verbeterd is. In eerste instantie was ik vooral bezig met de gevoelens in mijn neus te verwerken, omdat ik me vooral zorgen maakte over luchtweginfecties. Maar toen ik de resultaten voelde, realiseerde ik me dat ik dezelfde benadering ook voor de rest van mijn lichaam kon toepassen.
Neus
In mijn neus vielen mij in eerste instantie vooral prikkelende irritaties op. Die vielen met enige moeite te verwerken. De irritaties verminderden daadwerkelijk door erop te focussen. Hierna bleken nogal wat gevoelens op te komen over mijn verzet tegen snot en een verstopte neus. Daar bleek meer angst mee verbonden te zijn als ik verwacht had.
Hierna begonnen mij de gevoelens van droogte in mijn neus op te vallen. Enigszins tot mijn verrassing merkte ik al snel dat deze droogte-gevoelens te verwerken waren. Ik kon het gevolg ook voelen als ik met de top van een vinger in mijn neus voelde. Het slijmvlies was daadwerkelijk vochtiger geworden door het verwerken van de gevoelens van droogte.
Voor mij was dit een mijlpaal. Ik had ontdekt dat ik daadwerkelijk mijn lichamelijke conditie kon verbeteren door het verwerken van de gevoelens ervan. Vroeger dacht ik dat dit alleen een bijeffect zou kunnen zijn van het verwerken van emoties en dat je lichamelijke condities niet direct kon beïnvloeden. Zo dacht ik dat het verwerken van gevoelens van verdriet tot het verminderen van droogte van huid en longen zou leiden. Maar het kan dus vrij direct. Niet dat er geen emoties bij te pas komen, maar daarover later.
Droge huid
Ik ben toen gaan proberen de conditie van mijn droge huid te verbeteren. Ik ben begonnen met mijn bovenarm en maakte het gevoel van droogte voelbaar door de huid van mijn ene bovenarm aan te raken met vingers van de andere hand. Dat bleek niet eens zo moeilijk, al koste het een paar seconden meer dan ik bij het verwerken van andere gevoelens gewend was. Door het voelen van de droogte van mijn huid werd mijn huid vochtiger, ik kon dat vrij direct voelen gebeuren. Na enige tijd werd de huid dan weer droger, maar door het proces te herhalen verbeterde de conditie weer.
Ik was er al snel achter dat bij het gevoel van droogte ook een gevoel van een soort verveling zat, van een gebrek aan enthousiasme. Het lijkt erop, dat zo'n gebrek aan enthousiasme de droogte in het lichaam veroorzaakt.
Andere droge lichaamsdelen
Na enige tijd met mijn huid gewerkt te hebben, ben ik gaan experimenteren met andere delen van mijn lichaam. Spieren, organen, botten, diepere lagen, onderdelen van mijn hersenen, overal had ik die ervaring dat gevoelens van droogte te verwerken waren. Dus eigenlijk alle onderdelen van het lichaam lijken zo'n verdrogingsproces veroorzaakt door verveling te ondergaan.
Op een gegeven moment werd er bij een Duits populair-wetenschappelijk programma verteld dat als men ouder wordt, het hart minder goed gaat functioneren doordat het weefsel ervan droger wordt. Dus ging ik proberen om mijn hart te voelen en de droogte daarin. Het probleem was eigenlijk vooral om me te oriënteren in mijn lichaam en de plek waar mijn hart zit te vinden. Het gebied van mijn borstkas gebruik ik normaalgesproken vooral om allerlei psychische gevoelens te voelen, niet zozeer lichamelijke. Maar ik vond een gebied waar links een wat dichtere massa leek te zijn en rechts een wat minder dichte. Dus respectievelijk hart en long. In beide delen kon ik droogte voelen en relatief eenvoudig die gevoelens verwerken. Dat bleek mij daadwerkelijk meer energie te geven. Een beetje als op een elektrische fiets een hoger ondersteuningsniveau inschakelen. Het bleek ook echt zo te werken als ik mijn elektrische fiets gebruikte, ik ging meer fietsen met het laagste ondersteuningsniveau, omdat ik meer energie had.
Processen van verdroging door verveling
Ik heb verschillende processen van verdroging door verveling gezien. Mijn gezichtshuid rond mijn ogen lijkt vooral verdroogt te zijn door het mijn leven lang staren in boeken, naar schoolborden, naar TV en allerlei andere schermen. En mijn ogen zelf ook, ik vraag mij af als ik nog meer van deze gevoelens verwerkt heb, of dat invloed op mijn vermogen om mijn ogen scherp te stellen zal hebben. Als mijn ouders mij iets verboden, kon het gebeuren dat ik dan niets meer deed en er een soort verveling intrad. Verder lijkt het vooral een soort desinteresse in lichaamsdelen te zijn, die de droogte veroorzaakt. Lichamelijke dingen doen terwijl je met je gedachten ergens anders bent, zoals zitten of naar het toilet gaan.
Veranderingen in mijn lichaam
Inmiddels voelt mijn lichaam duidelijk anders aan door het verwerken van al die gevoelens van droogte en verveling. (Overigens bleken er ook andere gevoelens met een duidelijk lichamelijk aspect te zijn, waar ik op dit moment niet verder op in wil gaan.) Mijn lichaam voelt soepeler, jeugdiger. Als ik mijn neus snuit komt er zelden nog bloed mee (mijn vroegere droge neusslijmvlies bloedde nogal makkelijk). Ik heb een minder droge huid en er komt minder roos uit mijn hoofdhuid. Ik heb meer energie, mijn lichaam voelt soepeler aan en beweegt lichter. Het is allemaal nog niet zo perfect als een baby-huidje, maar het is uiteindelijk gewoon een kwestie van ermee doorgaan.
Ik heb begrepen dat droge weefsels gevoeliger zijn voor infecties van virussen en bacteriën dan vochtige. Ik las dat medici die hun handen vaak wassen om infecties te voorkomen, ook lotion gebruiken om het verdrogen van hun huid door al dat wassen tegen te gaan, ook omdat dat de kans op infecties verder verminderd.
Is dit te doen?
Ik vraag me af hoe makkelijk het is voor anderen om dit te leren. Ik heb nu zo'n 14 jaar dagelijkse ervaring met het verwerken van gevoelens en voor mij is het prima te doen. De belangrijkste moeilijkheid is het focussen op allerlei lichaamsdelen waar je normaalgesproken nauwelijks aandacht aan besteedt, zoals organen. En de gevoelens zijn vrij subtiel. Hier en daar komen wat complexere gevoelens naar boven, die voor iemand met weinig voel-ervaring mischien te veel zullen zijn. En er is ook echt meer aan de hand dan alleen verveling en droogte. Maar enig resultaat zou te bereiken moeten zijn door geïnteresseerden.
Vernieuwing na de Diamond Approach
Eerder heb ik hier geschreven over kritiek die ik heb op de Diamond Approach, die ik ontwikkelde in de tijd dat ik bezig was met mijn beslissing om te stoppen met de Ridhwan School. Inmiddels ben ik al weer enige tijd bezig met het ontwikkelen van een nieuwe visie op de psyche en zelfrealisatie. Dit moet uiteindelijk leiden tot publicaties over hoe in een continu proces je gevoelens te verwerken en, ten behoeve daarvan, hoe de psyche functioneert.
Omdat mijn visie zich nog steeds ontwikkeld en omdat ik de details wil bewaren voor die toekomstige publicaties, wil ik er op dit moment nog niet al te diep op ingaan hoe die visie er precies uitziet. Wat ik erover kan zeggen is dat ik deze baseer op voor mij bruikbare aspecten van de Diamond Approach en deze combineer met andere benaderingen. Ik moderniseer dit op een wijze waarbij ik verwacht dat deze visie zowel acceptabel zal zijn voor mensen die spirituele benaderingen gewend zijn, als voor mensen die uit een psychologische of neurologische hoek komen.
Mijn eigen emotionele ontwikkeling is in een stroomversnelling gekomen door deze visie die ik ontwikkel. De snelheid waarmee het proces van verwerken van gevoelens bij mij verloopt is duidelijk toegenomen en ik heb nu invloed op een aanmerkelijk groter scala aan aspecten van lichaam en geest.