Lichamelijke gezondheid door verwerken van gevoelens

Begin dit jaar kreeg ik griep met direct daarna een verkoudheid. Omdat ik al vele jaren het idee heb dat lichamelijke gezondheid door het verwerken van gevoelens te verbeteren zou moeten zijn, ben ik toen gaan proberen mijn vatbaarheid voor luchtweginfecties te verminderen. Een paar weken na die griep begon de Corona-pandemie om zich heen te grijpen in Nederland, wat voor mij nog een extra motivatie was.

Ik ben hier nu zo'n driekwart jaar dagelijks mee bezig geweest en heb inderdaad het idee dat mijn lichamelijke gezondheid duidelijk merkbaar verbeterd is. In eerste instantie was ik vooral bezig met de gevoelens in mijn neus te verwerken, omdat ik me vooral zorgen maakte over luchtweginfecties. Maar toen ik de resultaten voelde, realiseerde ik me dat ik dezelfde benadering ook voor de rest van mijn lichaam kon toepassen.

Neus

In mijn neus vielen mij in eerste instantie vooral prikkelende irritaties op. Die vielen met enige moeite te verwerken. De irritaties verminderden daadwerkelijk door erop te focussen. Hierna bleken nogal wat gevoelens op te komen over mijn verzet tegen snot en een verstopte neus. Daar bleek meer angst mee verbonden te zijn als ik verwacht had.

Hierna begonnen mij de gevoelens van droogte in mijn neus op te vallen. Enigszins tot mijn verrassing merkte ik al snel dat deze droogte-gevoelens te verwerken waren. Ik kon het gevolg ook voelen als ik met de top van een vinger in mijn neus voelde. Het slijmvlies was daadwerkelijk vochtiger geworden door het verwerken van de gevoelens van droogte.

Voor mij was dit een mijlpaal. Ik had ontdekt dat ik daadwerkelijk mijn lichamelijke conditie kon verbeteren door het verwerken van de gevoelens ervan. Vroeger dacht ik dat dit alleen een bijeffect zou kunnen zijn van het verwerken van emoties en dat je lichamelijke condities niet direct kon beïnvloeden. Zo dacht ik dat het verwerken van gevoelens van verdriet tot het verminderen van droogte van huid en longen zou leiden. Maar het kan dus vrij direct. Niet dat er geen emoties bij te pas komen, maar daarover later.

Droge huid

Ik ben toen gaan proberen de conditie van mijn droge huid te verbeteren. Ik ben begonnen met mijn bovenarm en maakte het gevoel van droogte voelbaar door de huid van mijn ene bovenarm aan te raken met vingers van de andere hand. Dat bleek niet eens zo moeilijk, al koste het een paar seconden meer dan ik bij het verwerken van andere gevoelens gewend was. Door het voelen van de droogte van mijn huid werd mijn huid vochtiger, ik kon dat vrij direct voelen gebeuren. Na enige tijd werd de huid dan weer droger, maar door het proces te herhalen verbeterde de conditie weer.

Ik was er al snel achter dat bij het gevoel van droogte ook een gevoel van een soort verveling zat, van een gebrek aan enthousiasme. Het lijkt erop, dat zo'n gebrek aan enthousiasme de droogte in het lichaam veroorzaakt.

Andere droge lichaamsdelen

Na enige tijd met mijn huid gewerkt te hebben, ben ik gaan experimenteren met andere delen van mijn lichaam. Spieren, organen, botten, diepere lagen, onderdelen van mijn hersenen, overal had ik die ervaring dat gevoelens van droogte te verwerken waren. Dus eigenlijk alle onderdelen van het lichaam lijken zo'n verdrogingsproces veroorzaakt door verveling te ondergaan.

Op een gegeven moment werd er bij een Duits populair-wetenschappelijk programma verteld dat als men ouder wordt, het hart minder goed gaat functioneren doordat het weefsel ervan droger wordt. Dus ging ik proberen om mijn hart te voelen en de droogte daarin. Het probleem was eigenlijk vooral om me te oriënteren in mijn lichaam en de plek waar mijn hart zit te vinden. Het gebied van mijn borstkas gebruik ik normaalgesproken vooral om allerlei psychische gevoelens te voelen, niet zozeer lichamelijke. Maar ik vond een gebied waar links een wat dichtere massa leek te zijn en rechts een wat minder dichte. Dus respectievelijk hart en long. In beide delen kon ik droogte voelen en relatief eenvoudig die gevoelens verwerken. Dat bleek mij daadwerkelijk meer energie te geven. Een beetje als op een elektrische fiets een hoger ondersteuningsniveau inschakelen. Het bleek ook echt zo te werken als ik mijn elektrische fiets gebruikte, ik ging meer fietsen met het laagste ondersteuningsniveau, omdat ik meer energie had.

Processen van verdroging door verveling

Ik heb verschillende processen van verdroging door verveling gezien. Mijn gezichtshuid rond mijn ogen lijkt vooral verdroogt te zijn door het mijn leven lang staren in boeken, naar schoolborden, naar TV en allerlei andere schermen. En mijn ogen zelf ook, ik vraag mij af als ik nog meer van deze gevoelens verwerkt heb, of dat invloed op mijn vermogen om mijn ogen scherp te stellen zal hebben. Als mijn ouders mij iets verboden, kon het gebeuren dat ik dan niets meer deed en er een soort verveling intrad. Verder lijkt het vooral een soort desinteresse in lichaamsdelen te zijn, die de droogte veroorzaakt. Lichamelijke dingen doen terwijl je met je gedachten ergens anders bent, zoals zitten of naar het toilet gaan.

Veranderingen in mijn lichaam

Inmiddels voelt mijn lichaam duidelijk anders aan door het verwerken van al die gevoelens van droogte en verveling. (Overigens bleken er ook andere gevoelens met een duidelijk lichamelijk aspect te zijn, waar ik op dit moment niet verder op in wil gaan.) Mijn lichaam voelt soepeler, jeugdiger. Als ik mijn neus snuit komt er zelden nog bloed mee (mijn vroegere droge neusslijmvlies bloedde nogal makkelijk). Ik heb een minder droge huid en er komt minder roos uit mijn hoofdhuid. Ik heb meer energie, mijn lichaam voelt soepeler aan en beweegt lichter. Het is allemaal nog niet zo perfect als een baby-huidje, maar het is uiteindelijk gewoon een kwestie van ermee doorgaan.

Ik heb begrepen dat droge weefsels gevoeliger zijn voor infecties van virussen en bacteriën dan vochtige. Ik las dat medici die hun handen vaak wassen om infecties te voorkomen, ook lotion gebruiken om het verdrogen van hun huid door al dat wassen tegen te gaan, ook omdat dat de kans op infecties verder verminderd.

Is dit te doen?

Ik vraag me af hoe makkelijk het is voor anderen om dit te leren. Ik heb nu zo'n 14 jaar dagelijkse ervaring met het verwerken van gevoelens en voor mij is het prima te doen. De belangrijkste moeilijkheid is het focussen op allerlei lichaamsdelen waar je normaalgesproken nauwelijks aandacht aan besteedt, zoals organen. En de gevoelens zijn vrij subtiel. Hier en daar komen wat complexere gevoelens naar boven, die voor iemand met weinig voel-ervaring mischien te veel zullen zijn. En er is ook echt meer aan de hand dan alleen verveling en droogte. Maar enig resultaat zou te bereiken moeten zijn door geïnteresseerden.

0 reactie(s)

Meer artikelen

< Psychisch - dus eigen schuld? – Oefeningen om je gevoelens te verwerken >

Onder het bewuste